Busexcursie "Tuinen en Rivieren" maandag 15 mei 2023
Met allereerst een bezoek aan de prachtige, 100 meter diepe tuin van Saskia en Leo in Streefkerk aan de Lek, de "Lektuin". Via een schelpenpad omringd door bomen, struiken, grassen en vaste planten kom je in de tuin. Het eerste gedeelte bestaat uit grote borders met vaste planten. Wij waren verrast dat er al zoveel bloeide. Daarna gaat de tuin over in een oosters georiënteerd deel met een beekje. Via de boomgaard (door een paar tuinvriendinnen werd een windmolentje gekocht voor het goede doel) waaiert de tuin uit naar de rivier. Hier heb je een uniek uitzicht op de passerende scheepvaart.
Vervolgens bracht de bus ons naar de tuinen van Appeltern, in het land van Maas en Waal, waar we inspiratie opdeden in de voorbeeldtuinen.
Tot slot werd er bij plantenkwekerij De Buxuskoning flink ingeslagen voor eigen tuin.
Bezoek aan Thea's tuin
om bloembollen en ander moois te bewonderen en lekkere hapjes en nieuwtjes met elkaar te delen - 25 april 2023
Running tuinen augustus 2022
Het was weer ouderwets gezellig in de tuinen die vier van onze tuinvriendinnen van de Duinoord/Archipelgroep voor ons hadden opengesteld voor deze jaarlijkse happening. Zeer diverse tuinen, met overal een geweldige ontvangst en heerlijke hapjes.
2-daagse busreis naar het Limburgse heuvelland woensdag en donderdag 29 en 20 juni 2022
1e dag, verslag door Marjo.
Na een filevrije en niet door boerenprotesten gehinderde reis kwamen wij aan bij de eerste tuin ‘Tuin aan het Boord’ in het prachtige buitengebied van Nuenen. Deze privètuin is in 36 jaar opgebouwd en in ieder jaargetijde mooi. We begonnen met koffie en lekkers in het onlangs nieuw aangelegde deel van de tuin. De rustige coronatijd heeft de eigenaresse ruimschoots de tijd gegeven om dit gedeelte, de voormalige tennisbaan, te transformeren in een prachtig nieuw gedeelte met overdekte zithoek, een mooie vogelkooi en magnifiek afwisselende beplanting.
Daarna leidde de enthousiaste gastvrouw ons langs de prachtige borders op kleur, de grassentuin, de grote door prachtige bomen omringde vijver etc. Opvallend was de verscheidenheid in vormgeving, ronde vormen en de meer formele tuin met hoekige vormen, de Japanse tuin met prachtige vissen, ornamenten en meditatieruimte, de buxustuin en fruittuin.
Op diverse plaatsen in de tuin staan mooie objecten, beeldjes en sierijzerwerk, gevonden in een oude bouwmaterialenhandel.
Bijzonder vond ik ook de mooi afgewerkte randen van alle borders en perken.
Al met al een hèèl geslaagd bezoek, graag was ik er wat langer blijven toeven.
Vervolgens reden wij naar het Limburgse Maasdorpje Buggenum waar wij ‘Huys en Hof’ bezochten. Wederom werden wij met Brabantse (!!) hartelijkheid ontvangen met koffie en vlaai. ‘Huys en Hof’ is een typische boerentuin met romantische sfeerhoekjes, rozen en borders op kleur. Het accent ligt vooral op decoraties, bloemsierkunst, high teas en bovenal op alles wat te maken heeft met pompoenen. De moestuin en fruittuin zijn groot en vooral de fruittuin biedt een imponerende veelheid aan bessen. Het moge duidelijk zijn dat deze tuin een totaal ander karakter heeft dan de eerste tuin van de dag. De tuin is charmant, pretentieloos maar heeft m.i. een echte tuinliefhebber weinig te bieden.
Tegen het eind van de middag brachten wij een bezoek aan Kwekerij Bastin in Hulsberg. Bastin is een bijzondere kwekerij in de zin dat men hier uitsluitend biologisch en met het oog voor de natuur te werk gaat. Hier wordt een interessant assortiment winterharde mediterrane planten en kruiden, mens-, bij- en vlindervriendelijke planten gekweekt. Op hun uitstekende, goed gedocumenteerde website kan men alle planten bestellen. Ook hun nieuwsbrief is een absolute aanrader.
Na dit bezoek vertrokken wij naar ons hotel in Slenaken voor een heerlijke borrel op het terras en diner.
2e dag, verslag door Margreet.
Een aantal van ons was al vroeg opgestaan om nogmaals van het uitzicht te genieten. Na een heerlijk ontbijt met alles erop en eraan gingen we op weg naar Klimmen, waar zich onze eerste tuin bevond, De Carishof - van oudsher een Limburgse boerderij in carrèvorm uit 1612. Door een poortje kwamen we in de Cour, waar we werden ontvangen door de eigenaar, die op een zeer enthousiaste manier over de historie van de boerderij vertelde en ons verder gidste over het hele terrein. Het was in èèn woord adembenemend. Prachtige lindebomen, rijen rozen met lavendel eronder, lange zichtlijnen, een opgeknapt Bakkershuisje met uitgekiende planten eromheen. Er liep een beekje achter het terrein dat ook verschillende malen het terrein overstroomd had.
Toen de chauffeur zei dat we nog 10 minuten hadden, werd er hevig geprotesteerd. We wilden deze tuin helemaal zien en niet opgejaagd worden. De eigenaar ging verder met zijn inspirerende verhaal en daarna was er koffie en thee en heerlijke zelfgebakken cake. Er werden nog fotoboeken gekocht, jams en honing en daarna gingen we tevreden met de bus naar het volgende adres.
De 2e tuin die dag, Brookergarden, in de buurt van Venlo, is van het echtpaar Loek en Annemarie Gubbels. Ze hadden allang een oogje op dit bedrijf met behoorlijk wat grond en dachten dit in hun vrije tijd tot een paradijs te maken en er paarden te houden. Hun eerste kind bleek echter allergisch voor paarden en er moest dus een ander plan gemaakt worden. Dat is dit echtpaar gelukt, en hoe! Annemarie ging met de tuin aan de slag, maakte met behulp van een vriendin en een tuinclub een ontwerp. Het is een prachtig geheel geworden. De grote vijver met vissen en grote bomen erom heen, een kleine vijver die de indruk wekt dat je aan een strandje zit, en dan de prachtige borders rondom het huis.
Na wederom koffie en vlaai vertrokken we naar de 3e tuin in de buurt van Veghel: Rosannies hof. We kregen van Kupers Tuinreizen een beschrijving van de zes tuinen die we zouden gaan bezoeken, maar als je het zelf gaat zien is het toch vaak weer anders. Zo ook deze tuin. De eigenaar, Rosannie dus, hield een enthousiast verhaal hoe ze alles had gedaan en hoe leuk ze dat allemaal vond. En vervolgens deed ze ook de rondleiding. Daarna konden we ons eigen gang gaan en alle mooie planten die er stonden bekijken. Als wij een naam niet kenden riepen we “Marieke”, die bijna alle plantennamen kent. De tuin bestaat uit drie delen, ik heb ze niet goed kunnen onderscheiden. Veel, zeer mooie planten maar de algemene indruk was dat het niet tot èèn geheel was gemaakt.
Toen de bus in en op weg naar Den Haag. Pas na Utrecht reden we het slechte weer in. We waren om zeven uur op het Willem Royaardsplein volgens plan. De planten werden uit de bus gehaald, uitgedeeld en wij keerden allemaal tevreden en vermoeid naar huis terug. Het was weer een prachtige en gezellige tuinreis geweest. Met veel dank aan Trudi onze voorzitter met de gave om ons met een praatje of een opmerking tot een geheel te smeden. Zo voelen wij ons ook: tuinvriendinnen.
Dagtrip naar Utrecht donderdag 9 juni 2022
Zo maar een “feestje” op een doordeweekse donderdag! Tussen twee excursies in een tripje door de provincie Utrecht dat in 2019 al werd voorbereid en nu, na al de Corona perikelen, eindelijk door kon gaan. “Het verlangen was gerijpt en daarom werd het een zoete ervaring”. Een heerlijke zonnige dag met, zo als altijd, vertrek vanaf het Willem Royaardsplein. Deze keer met eigen vervoer (geen bus meer te krijgen voor 16 deelnemers).
Na een voorspoedige rit was het gastvrije onthaal door de eigenaren van Kwekerij Huiting in Vianen onze beloning. We kregen koffie uit een Royal Albert kopje - zoals mijn moeder ze had – met een overheerlijk gebakje. Nooit heb ik zo’n ruime en brandschone kwekerij/tuincentrum gezien, alsof je in de tuin van een vriendin op bezoek bent, vol gezellige zitjes zowel in de schaduw als in de zon. Een enorm en zeer goed verzorgd assortiment planten, gerangschikt op kleur, op standplaats en op alfabet. Een sectie eenjarige, een deel vaste planten en een hoek klimmers, fruit en kruiden. Ook het personeel, bijna allemaal familie van elkaar, is zeer deskundig en uiterst vriendelijk en behulpzaam. Een echte aanrader dus.
De tuinen die we daarna bezochten hadden twee dingen gemeen: ze waren allebei ruim 30 jaar geleden een braakliggend stuk weiland van bijna 2 hectaren en beide eigenaren leven voor hun tuin, hebben veel liefde voor natuur, planten, bomen en natuurlijk oneindig veel tijd en geduld om te tuinieren. Ongelofelijk wat je kunt realiseren in die 30 jaar op zoveel vierkante meter. En zo heel verschillend van elkaar.
In de eerste tuin werd steeds een stukje beplant, is een vijvertje gegraven, lieten ze een puinheuvel begroeien, werd een trap aangelegd naar een begroeid dak en nog een vijver gegraven. Een speels en heel natuurlijk effect zo’n tuin die plek voor plek ontstaat.
Voor de tweede tuin - rondom een modern huis tussen de weilanden – was er een strak plan van een tuinarchitect. Rechte lijnen, een fruitboomgaard, een wilde grassen- en bloemenweiland, een gigantische vijver met een eiland – door vlonders met de tuin verbonden – een rozenperk, uitgestrekte grasvelden en borders, scherp gesnoeide hagen. Aangelegd aan de hand van een tekening, mooi, vriendelijk en heel weids.
De eerste tuin, in Houten, ligt rondom een traditionele Langhuisboerderij. Vroeger het eind van het dorp, nu ingeklemd tussen het dorp en een nieuwbouwwijk. De “hof” heeft structuur maar geen strakke vormen. Er zijn veel niveauverschillen, twee wilde vijvertjes waarin leuke beestjes leven en waterslakken, met wilde planten erin en rondom. Bij de aanleg van de tuin is gelet op contrasterende bladvormen en bladkleuren. Een aangewaaide boom of plant mag blijven als hij in de omgeving past en wordt dus geen onkruid genoemd. En toch is de tuin niet wild. Er zijn veel heel bijzondere planten en een goed onderhouden moestuin. Vanaf het met vetplanten begroeide garagedak heb je uitzicht op onze lunchplek. Een heerlijk terras onder de bomen naast een vijver waar we verwend worden met allerlei lekkers. Als een “plaatje” in een tijdschrift.
Bij “In Liefde Bloeyende” (naar het gelijknamige boek van Gerrit Kromrij over Poëzie?) in Hagestein, worden we eveneens enthousiast onthaald. De eigenaresse van deze tuin is de zus van een - niet meer actieve - tuinvriendin van ons. Halverwege de tuin, weg van het huis, is de ontvangstruimte, hier drinken we thee met lekkers aan een lange strakke tafel, met uitzicht op de fruitbomen en in de verte het weiland met de wilde bloemen en grassen. We zien een filmpje over het ontstaan van de tuin dat ook te bekijken is op youtube en maken daarna samen met Jelke Jan een wandeling door zijn bijna parkachtige tuin. We kunnen ons maar moeilijk los maken, gelukkig wacht er geen bus op ons.
Een dag met een gouden randje. (Verslag door Trudi)
Jubileumexcursie naar Aalsmeer dinsdag 17 mei 2022
Verslag door Fenneke
Begin dit jaar stond in het jaarprogramma 2022: 17 mei verrassings-jubileumreis naar Noord Holland. Ik heb het meteen genoteerd. Voor een dagje uit moet een en ander geregeld worden, dus een oppas voor de hond gezocht en bedacht: wat doe ik aan..en vooral wat voor schoenen. Dinsdag 17 mei was het zover. Iedereen was ruim op tijd, de bus was wat verlaat en het regende maar de stemming was meteen optimaal! Met Trudi voorop, getooid met vrolijke groene tuinhoed, vertrokken we naar Aalsmeer, de eerste bestemming! Daar aangekomen stopte het snel met regenen, de zon kwam door en het feest kon beginnen!
In het restaurant van het Tuinbouwmuseum stond koffie, thee en zoetigheid klaar en Trudi stond in haar welkomswoord stil bij de afwezigheid van onze absent friend Joke, die juist op een dag als deze zo gemist wordt.
Verdeeld over twee groepen met Anja Fluitekruid en Petra Pinksterbloem als leidsters kregen wij een rondleiding door het Tuinbouwmuseum, de historische tuin en was er een boottocht tussen de eilanden door van de Westeinderplassen.
In het Tuinbouwmuseum kregen wij informatie over het oude Aalsmeer en hoe de bloemen- en fruitbomenteelt daar in de 17e eeuw begon. Ook hoorden we over het ontstaan van de Westeinderplassen waar turf werd gestoken en hoe de plassen toen ontstonden. Inmiddels is er veel veranderd. Geen of nauwelijks bloemencultuur, alleen de specifieke intensieve seringenteelt en de teelt van aardbeien. We maakten een wandeling door de kassen en zagen hoe er gewerkt werd in de tuin. Alles door vrijwilligers. Die vertelden uitgebreid hoe het ging en hoe het nu gaat in Aalsmeer en beantwoordden de nodige vragen. De trots van Aalsmeer is nu de veiling die de grootste van de wereld is.
De boottocht was meer dan heerlijk. In een fluisterboot, in de zon, en zonder een zuchtje wind kregen we ook nu weer veel informatie. Onder andere zagen we hoe op verschillende eilandjes de seringenstruiken stonden die later, na vervoer per schuit naar de kas (iedere 2 jaar) worden gebracht om “voorgetrokken” te worden. De bloemtakken zijn voor de export en de struiken gaan daarna weer terug naar buiten. Een zware klus!
Een gezonde lunch met tomatensoep en lekkere broodjes stond bij terugkomst in het Museum op ons te wachten. Het was een heerlijke ochtend! Het middagprogramma bestond uit een bezoek aan het Bloemenmuseum en Kwekerij Morning Glory! Een lang gekoesterde wens van mij.
Het Bloemenmuseum was gevestigd in een kelder die ooit dienst had gedaan als waterbassin van de Watertoren, een iconisch gebouw, en diende als extra capaciteit voor de toren. Buiten het museum en ook binnen werden we overladen met bloemkunst in de vorm van mozaiekwerk, schilderijen en papieren bloemen. Vanaf het dak van het Museum had je een mooi uitzicht over de Westeinderplassen.
Na dit bezoek bracht de bus ons naar Kwekerij Morning Glory. Een kwekerij met veel eenjarige en vaste planten waaronder een grote collectie salvia's. Op zoek naar salvia Embers Wish werd hier een wens van mij vervuld!! Ik heb nu een pracht exemplaar. Iedereen leefde zich uit en met de bus volgeladen met planten en tevreden dames gingen we rond 5 uur terug naar huis! Ik denk dat we allemaal genoten hebben van het leuke, interessante en afwisselende programma, zo goed voorbereid door Petra, Anja en Marieke. Dank aan het bestuur voor de lunch en dank iedereen voor de gezelligheid en het samen genieten van het planten- en bloemenplezier op deze 50 jarige jubileumdag van onze Tuinclub!
Wandeling door het Hyacintenbos op landgoed Ockenburgh vrijdag 22 april 2022
4-daagse tuinreis Normandië 2 t/m 5 juli 2021
Op de eerste dag van de Normandiëreis van onze tuinclub bezoeken we de Jardins de Maizicourt, gelegen in het gelijknamige dorpje in Picardië. De bus stopt op de Place de l'Eglise en via het volledig beplante kerkhof wandelen wij bewonderend door een smalle steeg, links en rechts omzoomd door rozen en rode valeriaan naar de weg en ingang van het kasteel. Het bijzondere is dat je alvorens in het park te komen er al een voorproefje van krijgt: langs de route d'Amiens is links en rechts van de openbare weg al een prachtige beplanting van rozen, hydrangea's, valeriaan....
Wij komen in het park van dit achttiende eeuwse kasteel. Het is dertig jaar geleden in vervallen staat aangekocht door de huidige eigenaren, die tuin en kasteel hebben gerestaureerd, de menselijke maat hebben behouden en de beplanting hebben aangepast aan wat er nog was aan bomen, paden... Niet saai, creatieve esthetische herhalingen, zachte kleuren en achter het kasteel, langs de bospaden de witte pluimspirea, alsof de schilder met de witte kwast zachte vegen heeft aangebracht. Japanse invloeden, o.a. een pad met links en rechts kersenbomen. Moet prachtig zijn in het voorjaar.
Wij ontmoeten de châtelaine, indrukwekkend in haar kleinheid, eenvoud, tuinschaar in de hand, tuinschoenen, linnen schortje over de spijkerbroek en gedecideerd in haar antwoorden: want.... ja het gehele ontwerp van het park is van haar hand, het tuinieren doet zij zelf met behulp van geregeld drie tuinmannen en een enkele vrijwilliger. Haar man is haar Mecenas. Haar achtergrond is een opleiding aan de Fotoacademie te Parijs.
De tuin is op zijn mooist in de winter omdat de belijning zo mooi zichtbaar is. Dan is het park gesloten, maar je kan een afspraak maken... (Verslag door Maria)
Aan het einde van de middag komen we aan in ons hotel (Holiday Inn). Een vrij nieuw hotel met prima kamers niet ver van het historische centrum.
Zaterdag staat als eerste een bezoek aan Rouen op het programma. Frits, onze bekwame chauffeur, staat na het ontbijt op ons te wachten en zet ons af in het centrum. Rouen is een prachtige stad met voor elk wat wils: een prachtige kathedraal, die Monet vele malen heeft geschilderd, een museum, antiekwinkeltjes of een rommelmarkt.
Op het middagprogramma staan twee tuinen: de Jardin de Valérianes en de Jardin Plume.
Jardin de Valèrianes
Rond een onopvallend huis ligt het oudste gedeelte van de tuin, aangelegd door de eigenaresse. Verrassend is dat dit gedeelte van de tuin zich niet direct prijs geeft. Door het kronkelende pad te volgen krijg je als bezoeker de mogelijkheid de subtiel aangeplante borders vanuit verschillende gezichtspunten te ervaren. Door het omringende landschap door hagen af te schermen wordt de verscheidenheid aan kleur, vorm en textuur van de beplanting extra benadrukt.
Aan de overkant van de weg ligt het gedeelte van de tuin dat in een later stadium door de eigenaar is aangelegd. In dit gedeelte van de tuin hebben evenwicht, rust en verschillende schakeringen groen de overhand. De inspiratie voor dit tuingedeelte is onmiskenbaar de Japanse tuinstijl. Iedereen is het erover eens dat dit een bijzondere tuin is die terecht in het programma is opgenomen.
Jardin Plume
Daarna door naar de Jardin Plume. Een groter contrast met de vorige tuin is bijna niet denkbaar. Waar de Jardin de Valérianes besloten en intiem is toont de Jardin Plume een overzichtelijk, wijds en geometrisch ontwerp met verschillende perspectieven. Rond een mooi oud huis liggen meerdere tuinkamers; een zomer, herfst en wintertuin. De zomertuin, direct voor het huis, is in volle bloei en laat een mix van vaste planten met een natuurlijke wilde uitstraling zien.
De oude boomgaard is ingedeeld in de stijl van een formele Franse tuin; vierkante vakken beplant met verschillende grassen waarbij bepaalde combinaties steeds worden herhaald. De overige vakken zijn ingezaaid als een natuurlijk bloemenweide. Een fantasievol geknipte heg voegt een speelse noot toe aan de strak ontworpen tuin.
Voor de liefhebber is er nog een kwekerij waar planten kunnen worden aangeschaft die in de tuin voorkomen.
In de bus terug naar het hotel wordt gefilosofeerd over de twee tuinen die we vandaag gezien hebben. Welke tuin is mooier is een veel gestelde vraag, een vraag waar we niet uitkomen. (Verslag door Maarten)
Zondag rijden we naar het plaatsje Fresne-Cauverville, waar we onze eerste tuin van deze dag bezoeken, le Clos de Chanchore. De eigenaresse van deze 1,6 ha grote tuin Marie-Catherine Lemoine, in het voorjaar gevallen, verontschuldigt zich voor het achterstallige onderhoud. Rond een vakwerkboerderij, zo kenmerkend voor deze streek, hebben zij en haar echtgenoot een tuin en een arboretum aangelegd. Sinds 2012 zijn ze open voor het publiek. Er is een grote collectie camelia’s, rhododendrons, hydrangeas, hemerocallis en hosta’s. Ook hebben ze 400 verschillende rozen. In het arboretum staan bijzondere bomen. Marie-Catherine geeft een rondleiding en gelukkig is Maria telkens in de buurt om te vertalen. Aan het eind van ons bezoek staat haar man Laurent ons op te wachten met een heerlijk glaasje cider. Als ik nu hun tuin op internet opzoek krijg ik een totaal ander beeld. Het ziet er prachtig uit. Of het nu komt door corona of door het ongeluk van Marie-Catherine, ik weet het niet, maar ik kreeg sterk de indruk dat het hun allemaal teveel wordt.
We rijden verder door een mooi glooiend landschap. De weersvoorspelling was slecht, maar op een enkele bui na blijft het droog en zelfs de zon laat zich zien. We rijden langs Caen en Bayeux naar Louviéres, naar het huis van Maria. De chauffeur rijdt met ons over de boulevard van Omaha Beach, één van de vijf landingszones van de geallieerden.
En dan misschien wel het allerleukste van deze reis: het bezoek aan Maria. Haar echtgenoot Jan Carel, hun dochters Barbara en Geesje en hun oudste kleindochter Geesje staan op ons te wachten. We lopen eerst door de tuin en om het huis heen. Een waar paradijs. Wat een feest om samen met je familie zo’n plek te bezitten. Omdat het buiten toch te koud is gaan we naar binnen waar prachtig gedekte tafels staan voor een uitgebreide lunch. Palestijnse olijfoliesoep, salades en heerlijke vruchtentaarten na. Trudi houdt een hele mooie toespraak en we geven Maria en haar gezin een mand met kleine cadeautjes.
Veel te vlug gaan we de bus weer in. Op weg naar Rouen bezoeken we Château de Canon bij het plaatsje Mézidon-Canon. Het kasteel is al sinds de 15e eeuw in handen van dezelfde familie. Rond het kasteel ligt een klassiek Franse tuin met symmetrische paden en bloembedden en een grote vijver, waar het huis zich in weerspiegelt. Daaromheen ligt een Engels landschapspark met vijvertjes, beekjes en follies, waaronder een bijzonder mooie rode kiosk.
Maar de “Chartreuses” zijn hier het meest uniek. Het zijn tien ommuurde tuinen, een soort kas zonder dak. Vroeger werden het “Fruitiers” genoemd. Er heerste een perfect klimaat voor het kweken van allerlei fruit. Nu groeien er vaste planten, rozen en eenjarigen. Ze proberen om fruitbomen langs de wanden te laten groeien om zo de tuinen in hun oude glorie te herstellen. Bij het kasteel is een winkel met allemaal leuke hebbedingetjes.
Moe maar tevreden komen we na een toch wel lange rit in ons hotel terug. (Verslag door Gwen)
We verlaten ons comfortabele hotel in Rouen en rijden naar België bij Poperinge, waar we in de tuin van Luc en Frieda hartelijk worden ontvangen. De zon schijnt weer, na vele buien, op deze romantische kleurrijke tuin van 50 are groot die werd aangelegd in 2010. Tussen huis en tuinhuis zijn kleurrijke borders met vaste planten zoals helenium, hydrangea, aster, echinacea, hosta, kardoen, dahlia en cosmos. Langs de wandelpaden zijn klimrozen en clematissen met heesters en bomen er voor. Er bloeit asclepias incarnata, de heerlijk geurende zijdeplant waarop vele bijen. Op het gras staat een oud wagentje van de grootvader van Frieda, gevuld met aarde en al haar lievelings salvia’s in prachtige kleuren vrolijk te bloeien. Achter bij het tuinhuis zijn vele zitjes met tafels om even uit te rusten en van Frieda’s zelfgemaakte aardbeien mousse te genieten. Er is koffie en thee met lekkere koekjes. Achter het tuinhuis, een grote visvijver met houten vlonderterras vergezeld door grote groepen grassen. Aansluitend een moestuin met kleinfruit en boomgaard met fruitbomen. Dit alles omringd door knotwilgen, meidoorn, liguster en haagbeuk waarin vogels een goed onderkomen hebben.
Al te snel afscheid genomen rijden we verder naar Schoten, bij Antwerpen. Een hele andere sfeer in een bosrijk voorstadje met prachtige huizen. De Pokertuin, op 24 are, is al 20 jaar de passie van de eigenaren die vooral door het kweken van hosta’s en zeldzame schaduwminnende planten, een ware snoepjeswinkel voor vaste planten liefhebbers hebben gecreëerd. Vera en Dick Ampe delen onze groep in twee en leiden ons rond, met Vera naar de tuin met de borders en met Dick naar zijn collectie van 450 hosta’s in potten! De rondleiding is absoluut noodzaak als je niet de zeldzame schoonheden en bladcombinatie’s wilt missen. Varens, grassen met hier en daar een wijnrood kleuraccent van lelie’s en hemerocallis. Mooie kornoeljes en bijzondere klimmers met flinke bomen omringen deze tuin. Een droomtuin die we allemaal wel zouden wensen rond ons huis, al weten we maar al te goed dat zo’n juweel alleen met ongelofelijk veel werk en plantenliefde tot stand gebracht kan worden.
Uitgezwaaid en voldaan vertrekken we richting Nederland. Net over de grens stoppen we nog voor een maaltje en eenmaal weer aan boord dankt Joke voorzitter Trudi voor de organisatie en het vele werk gedaan om deze reis perfect te laten verlopen en zingt haar vrolijk toe met een passend lied uit My Fair Lady. Ook ontvangt Trudi een tas met Franse lekkernijen, uitgekozen door Frauke met wijze raad van Maarten.
Om kwart over acht komen we thuis in Den Haag waar we voor nu afscheid van elkaar nemen na deze bijzonder geslaagde, inspirerende tuinreis. (Verslag door Marieke)
Picknick juni 2021
Genoten hebben we van deze zonovergoten en gezellige picknick. Van het weerzien, van het meegenomen lekkers: zelfgebakken cake, meloen, chocola, en natuurlijk van de prachtige tuin van Thea.
Running tuinen augustus 2020
Onder een zinderende zon bezochten we de tuinen die onze tuinvriendinnen in het Statenkwartier voor ons hadden open gesteld. We sloten af met een drankje en een hapje en een verkoelend buitje.
Demonstratie krans en festoen tijdens plantenruil - 28 september 2019
Een verslag door Trudi Verwoerd.
Het is niet gebruikelijk om iets te schrijven over de plantenruil. Maar deze keer maak ik daar een uitzondering op. Het was een inspirerende bijeenkomst. Een heel warm (overdekt) welkom in de tuin van Anne op deze koude en natte ochtend. Samen met Marianne gaf ze een demonstratie kransen en festoens maken. En oh, het leek zo simpel. Je kunt er alles voor gebruiken: takjes snoeisel, uitgebloeide bloemen, lange slierten van een passiebloem, zaden, afgeknipte takken van lavendel enz. Simpel een krans vormen en dan versieren.
Dus ik dacht dat doe ik even en toen de buien voorbij waren haalde ik een tas vol snoeisel uit mijn tuin en uit het bos.
Aanvankelijk vormde de krans zich geweldig. Maar omdat ik, onder ons gezegd, nogal van grote stappen snel thuis ben, werd bij het vullen de krans veel te zwaar. En ze hadden nog zo gezegd: kleine takjes maken.
Liggend op de tuintafel is het resultaat nog best leuk. Maar bij het ophangen van de krans aan de deur, want daar hoort hij toch, bleek hij eivormig. Dat komt ervan als je snel klaar wilt zijn.
De festoen die Anne maakte waar wij bij waren, werd prachtig. Hierbij een foto. Ook van mijn poging, want ik schaam me niet, ik heb het geprobeerd en ik blijf het ook proberen. Hou ons op de hoogte wanneer je ook iets gemaakt hebt en deel het met ons.
Westlandtoer 17 juli 2019
We hadden het allang niet meer gedaan, een excursie met eigen vervoer. Maar het werd een succes het “Westland-Trio”.
Een stralende dag werkte daar zeker aan mee. Prima op tijd kwamen we aan bij het huis van Wilma, zij noemt haar tuin Het Labyrint. Bij zo’n doolhof denk je dan aan een wirwar van heggen en paadjes. Wat we aantroffen was een modern, strak rechthoekig huis omringd door eveneens strakke, perfect geknipte hagen. Wilma liet ons binnen door een enorme kas – niet vreemd natuurlijk in deze omgeving. En wat vroeger gewoon was in het Westland is nu uniek. De kas hing vol met prachtige, dikke trossen druiven. De Frankentalers waar we in voorbije tijden tot ver over de grenzen bekend om stonden, kleurden al blauw. Aan het eind van de kas was daar DE TUIN. Overweldigend!
Hoewel zeer goed onderhouden, allesbehalve strak. We drinken koffie op het terras aan het water. Een enorme vijver met een eiland, een hardstenen steiger en “strandjes”met grote keien. De gastvrouw leidt ons rond en vertelt over het ontstaan, de beplanting en het onderhoud van de tuin. Een vijver uitgraven levert logischerwijs een “berg” op. Hier slingerpaadjes van boomschors met randen van boomstammetjes. Een grote hoek met plukbloemen met zowel vaste als eenjarige planten. Zo kleurrijk. Een deel grof grind met grassen en exotische planten. En natuurlijk het labyrint waar de tuin zijn naam aan ontleent. Een geschoren grasmat met – heel bijzonder – een doolhof waarvan duidelijk te zien is waar je uiteindelijk uitkomt. Voor een mediatieve, rustgevende wandeling.
Met moeite nemen we afscheid van deze oase, maar een kweker bezoeken lonkt.
In Naaldwijk zijn we bij Sunsister, de grootste Salvia kweker in ons land. Na een hartelijke ontvangst door Annemarie die ons een klein stukje geschiedenis vertelt over het ontstaan van het bedrijf, gaan we los. Al zijn we wat laat in het seizoen, er is nog voorraad voldoende. Salvia’s zijn er in tientallen soorten, van laag tot wel 1,50 meter hoog, van vast via matig winterhard tot eenjarig. Veel bloemvormen en kleuren sommige zelfs tweekleurig zoals bv de Salvia “hotlips”, een kleine bloem in rood en wit. Met een kar en vele zakjes vol planten worden we door Annemarie naar de auto gebracht en uitgezwaaid.
We zijn toe aan even zitten en iets eten. Een mooiere plek dan “De Pluktuin” kunnen we ons hiervoor niet wensen. Het is heerlijk zonnig en onder een rij parasols staat een lange tafel gedekt, met Engelse kopjes en theepotten. We krijgen (h)eerlijke soep van groenten uit eigen tuin, nog warme broodjes en een eveneens warm onthaal door Marja en haar ouders. Bijna 50 jaar geleden werd op dit stuk grond begonnen met een tuinderij. Toen de ouders stopten met hun bedrijf nam de dochter het over en gooide het over een andere boeg. Er kwam een pluktuin, een atelier waar workshops worden gegeven, de mogelijkheid iets te eten en te drinken, een winkel en een expositieruimte.
Al 23 jaar wordt er nu biologisch getuinierd en heeft de tuin na jaren een natuurlijk evenwicht bereikt. Dat betekent dat planten, vogels en insecten zorgen voor een “gezonde” tuin. We dwalen door de tuin die talrijke leuke zitjes heeft onder fruitbomen, met uitzicht op de pluktuin of in de schaduw naast de nutstuin. Ook hier weer een enorme collectie vaste (sier)planten maar ook “onkruid” mag blijven staan. Het wordt in toom gehouden, is vaak verrassend bloeiend en biedt ruimte aan egels. De grote glazen kas – die stamt uit vroeger tijden - wordt nu gebruikt voor het kweken van tomaten, komkommers, paprika’s en bijzondere tropische planten. Ook hier kun je heerlijk zitten en is het door de gekalkte ramen niet te warm.
Nog even gezellig napraten met een kop koffie en bonbons en dan nog dagen nagenieten van een “super” dag.
Dagtocht naar Zeeland 15 juni 2019
Het voelde even als vakantie. Een hele dag met de bus naar Zeeland, brood mee vooral!
Zodra je door de tunnels bent en de drukte van de Rotterdamse regio achter je hebt gelaten ben je in de ruimte van het Hollandse landschap. Vergezichten, rivieren als spiegels van de wolkenluchten.
Ons eerste bezoek betrof de tuin van de Schelphoeve. Vlakbij de Oosterschelde, achter de dijk die het plan Tureluur begrenst. Een mooie tuin, verrassend door de beschutting, door de kleuren- en plantenkeuze. Door het verhaal ook dat er bij wordt verteld. De oude dijkweg die zo mooi is opgenomen in de tuin, met gras begroeid en waarbij de oude heg "er nog is" terwijl aan de andere kant wilgen staan. Mooi. Hollands. Mooie elementen zijn een rozenmuur, het moestuintje.
We gingen door naar een moderne tuin. De Doolman in Heinekenszand. Vol met prachtige planten, buitengewoon kleurrijk, heel doordacht aangelegd rondom een modern huis met ramen aan alle kanten, zodat je er van kan genieten.
Twintig minuten brachten ons naar het dorpje Nisse. Kopje soep in het Dorpshuus, bij Suus. Vandaar een wandeling naar de volgende tuin aan de rand van het dorp gelegen. Heel erg de moeite waard. Wat maakt deze tuin zo bijzonder? De tuinman/eigenaar. Liefhebber van exotische planten, subtropisch fruit, elf bijenvolken en een flinke moestuin. Bijzonder is de kruistuin met de ieder jaar weer anders gecombineerde eenjarige planten en kamerplanten ingeplant. Wat een idee voor wanneer je langer met vakantie gaat in de zomer. Leuk om met de eigenaar door zijn tuin te wandelen en naar de uitleg te luisteren. Een natuurliefhebber pur sang.
Het bezoek aan de Zeeuwse Rozentuin was voorspelbaar, maar mooi. Een veelheid aan rozen, die je in de tuin kon bewonderen, maar die je ook direct kon aanschaffen op de kwekerij. En dat gebeurde.
Dan naar de beeldentuin in Ouddorp. Aperitif in de bus onderweg. Dat werd geapprecieerd. De beeldentuin vroeg om een ontspannen wandeling langs de verschillende groepen beelden. Mooi vond ik persoonlijk de gekleurde glazen elementen, die als slappe ballonnen losjes over een soort hekjes lagen gedrapeerd. Bij navraag bleken ze nogal prijzig. Wat een heerlijke afsluiting van de dag: het kleine, pittige, super lekkere driegangen menu dat de kokkin van de beeldentuin ons voorschotelde en waarvan wij genoten in de warme avondzon.
Rond 19:30 waren wij weer terug in Den Haag
Maria van der Vijver-Maas
Excursie Nationaal Bomenmuseum Gimborn 21 mei 2019
Ondanks de kou hadden we een prachtige dagtrip naar de Utrechtse Heuvelrug. Als eerste stond een bezoek aan het Nationaal Bomenmuseum Gimborn in Doorn op het programma.
In de bus werd ons verteld over de relatie tussen het park en de beroemde Gimborninkt. Het Von Gimborn Arboretum is het levenswerk van de inktfabrikant Max Th. von Gimborn (1872 - 1964), die uit liefhebberij bomen verzamelde. Begin 1900 begon hij zijn inktfabriek in Zevenaar. Daar legde hij op een terrein van 5 ha zijn eerste bomenverzameling aan. Dit arboretum bestaat nog steeds: het draagt de naam "Gimbornhof".
Zijn grote liefde waren de coniferen. Die gedijen over het algemeen op zandgrond beter dan op de klei van Zevenaar. Daarom ging hij op zoek naar een andere plek voor zijn (naald-)bomenverzameling. In 1924 kocht hij een terrein van 47 ha in Doorn. Waarvan uiteindelijk 23 van de 47 ha als arboretum zijn ingericht. Het park heeft de meest diverse bomenverzameling ter wereld.
Een van de vrijwilligers van het museum gaf ons een presentatie over het ontstaan, de indeling, de aanleg, de bodem en het assortiment van de bomen en struiken. Vervolgens zagen we met eigen ogen de uitbundig bloeiende Rhododendrons, een onwaarschijnlijke diversiteit aan coniferen en naaldbomen, bloeiende loofbomen en bijzondere struiken.
We genoten op een van de vele bankjes van het uitzicht en de rust. En natuurlijk werden er plantjes gekocht.
En dat deden we ook op de naast het arboretum gelegen biologische vaste-planten kwekerij van familiebedrijf Van Houtum. Al meer dan 20 jaar wordt hier op ecologische wijze gekweekt. Niet alleen zonder bestrijdingsmiddelen, maar ook vanuit de logische beredenering dat je op deze manier de gezondste planten kweekt. Een gezonde bodem is daarbij cruciaal. Met eigen ogen zagen we hoe prachtig de ruime sortering vaste planten erbij stond. En na ons bezoek waren dat er heel wat minder. Nu maar hopen dat ze het in onze tuinen ook naar hun zin hebben.
De laatste tuin, de St Hubertushof in Leusden, bereikten we na een schitterende reis door de Utrechtse bossen. Een oud idyllisch huis met een tuin van 5000 m2. “Een voorrecht om hier te wonen” zegt de eigenaresse die ons ontvangt met thee en heerlijk gebak op haar terras met een prachtig uitzicht op haar tuin. Ze vertelt ons hoe zij en haar man het huis hebben verbouwd en de tuin hebben aangelegd. De sfeer van de tuin is die van het beroemde Sissinghurst. Kleurrijke borders – met veel blauw, lila, paars en zacht roze. Strakke taxushagen, een natuurlijke sloot met schitterende begroeiing langs en in het water. Een tuin om in te “verdwalen” langs kronkelige paadjes, de ezelstal, de kas en de cottagetuin. Leuke doorkijkjes, en vanaf het huis fraaie zichtlijnen die opgaan in het landschap van de omgeving. We zien veel moois en bestoken de eigenaresse met vragen over bijzondere bomen en planten. Ook hier kunnen we het weer niet laten en nemen we stekjes mee huiswaarts. Een kleurrijke dag vol inspiratie!
Dagtrip Veluwe 19 juli 2018
De tweede excursie tijdens deze - nu al bijna legendarische – zomer was de Veluwereis. Opnieuw prachtig weer dus. Om alles uit deze dag te halen vertrokken we al vroeg met een volle bus.
Ons eerste bezoek, aan Tuin Polhuis, overtrof de verwachtingen van velen. De tuin ligt rond een meer dan 100 jaar oude boerderij die fraai gerestaureerd is. Tegen de achtergevel is een compositie van gewone, maar ook van veel bijzondere begonia’s en andere potplanten te zien. Via het “bakhuis” (de koffie) kom je op het terras met daarachter de tuin. Rondom een helder groen grasveld en een frisse vijver liggen de borders. Bij het zien van zoveel verscheidenheid aan vaste planten, bijzondere eenjarigen en de schitterende opbouw van de borders hoorde je zeggen “we hadden helemaal niet naar Engeland hoeven gaan”. En dat klopt helemaal, want dit land is de inspiratiebron voor de bewoners van het Polhuis. Hun liefde voor planten en een geweldige hoeveelheid energie en fantasie is in elke hoek van de tuin te zien. De door de eigenaresse zelf gestekte planten werden – tegen een kleine vergoeding – met graagte in de bus geladen.
Na de lunch in Harderwijk, waar de soep* deze keer zo koud werd gegeten als hij door iedereen zelf werd opgeschept, reden we door een mooi stukje Veluws bos met kastelen en landgoederen naar Elspeet.
Even buiten dit slaperige dorpje lag in de felle middagzon weer zo’n mooie boerderij, dit maal van een tuinarchitecte. Net als in de eerste tuin hadden ook hier de vorige eigenaren alleen weiland om het huis. Daar waar de eerste tuin stukje bij beetje is ontstaan en steeds verder uitgebreid, is deze tuin naar ontwerp aangelegd met strakke lijnen, een rechthoekige vijver en dito borders. Die laatste zijn kleurrijk en evenwichtig ingericht en daardoor is de tuin heel rustgevend. Wat opviel is dat de oude fruit- en andere bomen zijn behouden en onderdeel vormen van het nieuwe ontwerp. Hierdoor zijn er fijne schaduwhoekjes om te zitten. In de borders is niet alleen op kleur geplant, maar hier en daar ook op plantensoort. Bovendien was door de hele tuin keramiek te zien – en te koop - van diverse kunstenaars. Niet alleen leuk en fleurig maar vaak ook nuttig als afdekking van een plantensteun. Heel geestig waren de “takkewijfjes” die als fruit in de mispels hingen. Mispelbomen zie je in ons land niet vaak, maar de vruchten zijn behalve eetbaar ook heel mooi in boeketten te gebruiken. Op de leestafel vonden we veel nuttige informatie over milieuvriendelijke onderhoudsmiddelen.
De afsluiting van de dag is traditioneel een bezoek aan een kwekerij. Verscholen tussen landerijen en kleine weggetjes ligt ’t Binnenland (goed gekozen die naam) in Hulshorst. En welke kweker zet 35 stoelen en drankjes klaar voor zijn gasten? Een ongekend aantal soorten zelf gekweekte, bijzondere Salvia’s en Phloxen straalden ons uitbundig toe. We dwaalden langs een grote diversiteit aan vaste planten, genoten in de schaduw van ons drankje en gingen met volle tassen en een heel tevreden gevoel weer richting huis.
*Hoewel we een tuin- en geen kookclub zijn, hier toch het recept van de koude komkommersoep:
3 komkommers, geschild - 300 ml Griekse yoghurt - 1 bekertje créme fraîche - 300 ml kippenbouillon van een blokje - paar druppels tabasco - peper en zout - 1 bosje gehakte dille
Snij een halve komkommer in kleine blokjes voor de garnering, snij de overige komkommers in de lengte doormidden en schraap de zaadlijsten eruit. Snij ze in stukken en pureer met de yoghurt, créme fraîche, bouillon, tabasco, zout en peper en de helft van een bosje dille. Laat goed koud worden in de koelkast. Bij het opdienen garneren met de dille en de blokjes komkommer. Eventueel in elke kop een blokje ijs leggen. Extra lekker met kleine blokjes gerookte zalm.
4-daagse reis naar de Cotswolds 27 - 30 juni 2018
Het was nog even spannend, zou er wel voldoende animo zijn voor onze meerdaagse reis naar de Engelse Cotswolds? Het bestuur wilde een reis van niet meer dan 3 nachten, met ook vrij te besteden tijd, dat bleek een goede keus. Al snel was het minimale aantal deelnemers van 18 bereikt en eind juni vertrokken we uiteindelijk met 33 tuinvriendinnen.
We hadden alles mee op deze prachtige reis. Schitterend weer, leuk gezelschap, een prima hotel en niet in de laatste plaats een uitstekende tuin-chauffeur. Hij loodste ons strak door het drukke, links rijdende verkeer, omzeilde files, parkeerde in kleine straatjes en vertelde ons over de tuinen die we bezochten.
En alle superlatieven schieten te kort om in dit stukje te beschrijven wat we zagen. In de Godinton House Gardens (Ashford) - de eerste dag, direct na aankomst in Engeland - waren dat bijvoorbeeld de grote collectie Delphinia in soms zelfs bijna onnatuurlijke kleuren.
Op dag 2 bezochten we behalve de twee prachtige landgoederen Upton Wold Garden en Bourton House Garden met dito tuinen ook het plaatsje Chippen Campden, een typisch Cotswolds dorpje. Als je er ronddwaalt waan je je in het decor van een romantische film van Jane Austin. Als laatste die dag een grote tuin, de bekende Hidcote Manor Garden. Opvallend veel planten die we hier thuis niet vaak zien, maar die we daar in bijna elke tuin weer tegenkwamen. Zoals bijvoorbeeld de zilverwitte distel en de zachtgele Oost-Indische kers. En kennen we hier de knal oranje bloemen aan de sperziebonen? Vergeten groenten misschien? Gelukkig was er onze bus met veel laadruimte!
Nadat we op de 3e dag in Broughton Grange allerhartelijkst welkom waren geheten door een "tweeling-tuinmannen" waren de oh's en ah's niet van de lucht toen we daarna de tuin inliepen. Kunstig laag gesnoeide buxushagen slingerden door elkaar met ertussen een enorme verscheidenheid aan vaste en eenjarige planten. Ooit gehoord van een stumpery? Wij wel! Takken en grote omgekeerde boomstronken als een wal neergelegd en begroeid met wilde planten. Een goed idee om na het kappen de hele boom te hergebruiken. Ook hier weer een goed gesorteerde verzameling zelf gekweekte planten te koop. Zakken vol gingen mee!
We lunchten in Oxford, liepen rond tussen de universiteitsgebouwen in een sfeer die ons deed denken aan een Engelse detective. Een aantal van ons bezocht de botanische tuin, anderen kozen liever een terras aan het water.
Als laatste die dag Waterperry Gardens, inclusief een heus tuincentrum. Wie nog de moed had kon ook hier weer genieten van schitterende borders, maar sommigen verkozen de schaduw van een boom voor een heerlijke Engelse thee met een Flap Jack of een Vruchtenbrownie. Ook geen gek idee, zoals snel bleek! Voor vertrektijd zaten we allemaal onder die boom, nagenietend van een paar heerlijke dagen.
De volgende dag de terugreis met nog èèn bezoek aan een dubbele privètuin: Pyt House Garden en Willow Tree Cottage Garden (Ashampstead). Iemand noemde het de "kers op de taart" van onze reis.
De foto's bij deze tekst geven slechts een beknopte indruk van het moois dat we gezien hebben, maar ook van de onderlinge sfeer en gezelligheid van deze geweldige reis.
