Thee in de tuin  Vogelwijk   donderdag 10 augustus 2023

De weergoden waren ons gunstig gezind: na veel dagen met storm en regen brak donderdag de zon door voor ons jaarlijkse rondje open tuinen in een van de wijken van onze tuinclub. Ditmaal werden we gastvrij onthaald door vijf leden van de Vogelwijkgroep. We reden in groepjes (per fiets of auto) naar de verschillende tuinen die er prachtig bij lagen. Met een hapje en een drankje sloten we deze gezellige middag gezamenlijk af.

Busexcursie naar Noord-Holland   11 juli 2023

Met een bezoek aan Aerdenhout, Heemstede, Haarlem en Bloemendaal, waar we werden ontvangen door vier enthousiaste tuinvrouwen die ons professioneel rondleidden in hun prachtige, onderling zeer verschillende tuinen.

Vierdaagse reis naar Kent, de "Garden of England"   maandag 19 t/m donderdag 22 juni 2023

Verslag van dag 1 en 2 door Marieke

Om kwart over zes vertrok de bus met onze groep tuinvriendinnen en èèn vriend naar Calais.

Aan boord van de ferry was het mooi de White Cliffs te zien verschijnen.

De eerste twee tuinen waren in Postling, een gehucht vlakbij Hythe, waar ik 27 jaar gewoond heb. De eerste tuin was Churchfields, van Chris en Nikky Clark. Zij kochten deze plek waar een aardbeien-, frambozen- en bessenkwekerij gevestigd was en transformeerden die tot de huidige prachtige tuin. Hij ligt aan de voet van de heuvelrug de North Downs en er is een bron waarvan het water in de vijvers naast het huis vloeit. Dit vormt later de rivier de Stour, die door Kent vloeit en bij Margate de Noordzee in stroomt. De oeverbeplantingen zijn in grote groepen met vochtminnende planten, met veel variatie in bladvorm en structuur. Er is een bruggetje naar de overkant, daar zie je de omringende weilanden met schapen en lammetjes.Er is een cobnut (soort hazelnoot) boomgaard en een moestuin met veel bijzondere groenten en eenjarigen. Chris had vroeger een kwekerij met bijzondere struiken en hij heeft hier genoeg ruimte om zijn tuin van veel bijzonders te voorzien. Bij de voordeur een prachtige collectie bijzondere schaduwminnende planten die er gezond bij stonden, zonder slakkenvraat. Op het vlonderterras, uitkijkend over de vijvers, werden wij onthaald op koffie, thee en veel zelfgebakken lekkernijen.

Nadat we bijgekomen waren en de tuin bewonderd hadden, liepen we door het hek naar de tuin van Malliet en John Pattrick, West Court Lodge. Malliet is Nederlandse en zij wonen hier sinds 2000. Deze tuin is constant in ontwikkeling en veranderd van een ouderwetse heidetuin in een tuin met vaste planten en borders op kleur. Er zijn twee door grassen en acers omringde vijvers en grote bakken met agapanthus. Ook een schaduwrijk bosdeel waar het gras meandert richting het uitzicht op de 12e eeuwse kerktoren van St. Mary’s. In het midden een tennisbaan omringd door een pergola waar veel klimmers zoals clematis, rozen en druiven bloeien. Verder veel prachtige rozen: Dublin Bay, Mrs. Oakley Fisher met lange meeldraden, Compassion, Köningin von Denmark, Bonica en andere. Er zijn prachtige bomen: een gleditsia, een vaantjesboom die na 7 jaar eindelijk bloeide dit jaar, een cornus controversa, prunussen, appels en peren.Er is ook een schaduwborder met bijzondere varens en een kas waar de tomatenplanten nu staan te rijpen. Twee flinke compostbakken zorgen ervoor dat de kalkrijke kleigrond in goede conditie blijft. Er was veel te zien en het was heerlijk zonnig weer om van de zitjes gebruik te maken.

Deze twee tuinen zijn regelmatig open voor de National Garden Scheme, een organisatie voor goede doelen met 3500 particuliere tuinen in Engeland. Toen was het tijd om afscheid te nemen en naar het hotel te gaan. Gelukkig niet ver te gaan naar Ashford. Gezellig een drankje gedronken en samen de dag besproken bij het diner.

Dinsdag 20 juni om 9 uur reden we naar Pashley Manor in Ticehurst, Sussex, met onze aardige chauffeur Richard. Deze 5 ha grote, 14e eeuwse buitenplaats met indrukwekkend parkland met o.a. veel oude eiken, beuken en sequoia’s was eens het huis waar Anna Boleyn opgroeide. Rond de jaren tachtig is het gekocht door de familie Sellick, die de tuinen opnieuw heeft laten ontwerpen en uitbreiden tot wat het nu geworden is. Het is een met hout betimmerd huis waarvan de achterkant later is aangebouwd in Tudor stijl, geheel begroeid met blauwe regen wat in mei en juni een prachtige aanblik is. Daar is ook een breed terras met parasols waaronder men kan genieten van het uitzicht. De mooi in elkaar overlopende vijvers langs het grasveld zijn een bijzonder middelpunt met zwarte zwanen en eenden. Daarachter loopt een bospad met een hek dat een doorkijkje geeft over het glooiende landschap met schapen en koeien. Verder langs het pad is het beeld van Anna Boleyn naast een tempeltje omringd door hoge, oude bomen.Ook is daar het grasveldje voor het crocketspel. Links van het huis een ommuurde tuin rond het zwembad met struiken en rozen. Daarnaast de keurige moestuin en kas met niet winterharde planten die mooi uitgestald staan zoals plumbago, geranium Maderense etc. Dan kom je in de rozentuin, in vakken verdeeld; onze aandacht werd vooral getrokken door de roos Chandos Beauty, volgens de tuinman een gezonde creme witte roos die lang bloeit en heerlijk geurt. Langs de grasvelden vele andere struikrozen, azalea’s, jasmijn, teucrium met vaste planten. Er is een gezellig restaurant waar alle gerechten en salade’s zelf worden gemaakt. Ook het winkeltje trok onze aandacht en was goed voorzien van leuke Engelse spullen, zijden bloemen, schrijfkaarten etc. Na de lekkere lunch op het terras was het tijd om verder te gaan.

We reden in een half uur naar het beroemde Sissinghurst waar we genoeg tijd hadden om de vernieuwde tuin en borders te bekijken. Dit vervallen kasteel werd gekocht door schrijfster Vita Sackville-West en haar man, de politicus Harold Nicholson, in de jaren ’30. Het geheel was een bouwval en in zeer slechte staat. Met veel toewijding en creatieve ambitie en inzicht voor tuinontwerp hebben zij deze tuin kunnen realiseren. De gebouwen, torens en de cottages in ere hersteld. De oude Library is nog net zo ingericht alsof zij er nog wonen. Beroemd zijn natuurlijk de witte tuin, de rozentuin, de azalea walk, de geel en oranje tuin, de kruidentuin met de Egyptische plantenschaal en de boomgaard. Er is een voorjaarstuin, onder gesnoeide lindebomen, waar in de lente bijzondere vroegbloeiende bollen bloeien. De nieuwe headgardener Troy heeft voor een vernieuwende aanpak gekozen met veel eenjarigen tussen de vaste planten en in de grote bakken. Dit geeft een losse informele indruk wat het geheel ten goede komt. Naast de Library is een nieuw tuindeel dat vroeger schaduwrijk was maar nu open, licht en gevuld met droogteminnende Mediterrane planten, tussen grote keien en pilaren, zand en grind, geïnspireerd door de reizen van het echtpaar naar Perzïe en Egypte.

Verder naar de derde tuin van deze dag. Via een smal landweggetje aan de rand van een bos in het Kentse landschap kwamen we bij de tuin van Fiona Chapman, Moonrakers, in Biddenden. Zij had een Friese vader dus begon Fiona haar introductiepraatje in het Nederlands. Zij bewoont met haar man dit huis sinds 15 jaar en heeft de tuin met veel flair en enthousiasme ontworpen. Er is een groot en breed terras aan de achterzijde van het huis waartegen veel roze, geurende rozen bloeiden. Ze had een tafel vol lekkernijen en thee klaar staan en vele zitjes gemaakt zodat het goed uitrusten was en we genoten van het uitzicht op het half circulaire grasveld dat omringd is door struiken en vaste planten en eenjarigen. Verder naar het bos toe aflopend, zagen we bijzondere struiken zoals kalmia, azalea, deutzia, acers met als onderbeplanting diverse mooie hosta’s. Meneer zorgt voor de moestuin, de vijver en er is een boomgaard met oude appel- en perenrassen. Fiona zaait snijbloemen in haar werkschuurtje en  heeft twee kassen met dahlia’s en zinnia’s klaar om uit te planten. Er is ook een nieuwe pergola bedekt met wisteria, clematissen, rozen en andere klimplanten. Overal was het netjes en een plezier om te vertoeven, maar al snel was het tijd om afscheid te nemen en deze volle dag af te sluiten. In het hotel was het weer gezellig om met iedereen aan tafel te gaan en over plantjes te praten.

Verslag van dag 3 en 4 door Maria

Dag drie van deze heerlijke reis begon al goed met voor velen van ons een bezoek aan de kathedraal van Canterbury, na een korte inleiding van ondergetekende. De weg er naar toe was weliswaar geen pelgrimstocht, maar het is niet moeilijk om je voor te stellen hoe de pelgrims over deze landelijke wegen liepen. Door het mooie lichtgroene landschap met zijn oude bomen om dan in het stadje aan te komen. Van verre torent de kathedraal met zijn drie torens boven de stad uit. Dichterbij komend verdwijnt dat beeld en dan loop je door de oude kronkelige straatjes en ineens is hij daar weer. Gebouwd met de lichte steen uit de hoogvlakte van Caen. Het was zeer de moeite waard. De hoge gothische ruimte met de gebrandschilderde ramen, de statige stenen zetel van de aartsbisschop nog steeds in gebruik, de Bel-ceremonie, waar de gesneuvelde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog herdacht werden. Kortom een mooie plek. Inkopen werden ook gedaan en ieder regelde zijn eigen lunch. Wij kwamen terecht in een piepklein cafè'tje. Helemaal ok. Wandeling terug naar de bus langs de snel stromende Stour. Het was warm en werd nog warmer naarmate de dag vorderde.

Ons volgende bezoek was Godinton House & Gardens. Thee met cake, allebei verrukkelijk. Wandelen door de mooie tuin. De delphinium collectie met werkelijk adembenemende kleuren blauw. Intens blauw. Gelukkig zat in de tuin een dame onder een schaduwtent die niet alleen informatie over de vereniging van Delphinium liefhebbers gaf, maar ook zakjes zaden verkocht.

Een intieme Italiaanse tuin betreed je door een opening in de muur van de walled garden. Het was de moeite waard even om het huis heen te lopen. Grasterrassen ervoor en mooie randen van lavendel en blauwe salvia en verder het mooie weidelandschap in de verte met zijn prachtige oude bomen.

Terug met de bus. We waren vroeg dus tijd genoeg voor sommigen om naar de Designer Outlet te gaan. Anderen verkozen de rust.

Dag vier begon weer vroeg. De lange wachtrijen bij de ferry op de heenweg hadden ons alert gemaakt. Dus op tijd weg. Afscheid van Kent met zijn mooie landschap. Maar de overtocht was verfrissend door de zeewind. Nog een gratis ontbijtje aan boord.  Nog even aan dek over de zee uitkijken en daar gloorde Duinkerken. Er stond ons nog een bezoek te wachten: Lens Roses. Een oude rozenkwekerij, al sinds 1870 actief. En hoe? De catalogus is zeer uitgebreid. Bij iedere roos uitgebreide informatie over schaduw, zon, herbloeiend, geuren, bottels enz. Als kwekerij zijn ze ook aanwezig op plantenbeurzen zoals in het arboretum van Kalmthout. Bij aankomst ging er een ahhhh! van bewondering door de bus. Een zee van rozen en wij konden gaan neuzen. Er was plek genoeg onder in de bus. Tevreden gingen wij met ons geurige vrachtje richting Den Haag. Het was fijn geweest. Een gezellige reis, goede sfeer, fantastische organisatie. Dat alles verdiept de tuinvriendschappen.

Busexcursie "Tuinen en Rivieren"  maandag 15 mei 2023

Met allereerst een bezoek aan de prachtige, 100 meter diepe tuin van Saskia en Leo in Streefkerk aan de Lek, de "Lektuin". Via een schelpenpad omringd door bomen, struiken, grassen en vaste planten kom je in de tuin. Het eerste gedeelte bestaat uit grote borders met vaste planten. Wij waren verrast dat er al zoveel bloeide. Daarna gaat de tuin over in een oosters georiënteerd deel met een beekje. Via de boomgaard (door een paar tuinvriendinnen werd een windmolentje gekocht voor het goede doel) waaiert de tuin uit naar de rivier. Hier heb je een uniek uitzicht op de passerende scheepvaart.

Vervolgens bracht de bus ons naar de tuinen van Appeltern, in het land van Maas en Waal, waar we inspiratie opdeden in de voorbeeldtuinen.

Tot slot werd er bij plantenkwekerij De Buxuskoning flink ingeslagen voor eigen tuin.

Bezoek aan Thea's tuin

om bloembollen en ander moois te bewonderen en lekkere hapjes en nieuwtjes met elkaar te delen - 25 april 2023

Running tuinen augustus 2022

Het was weer ouderwets gezellig in de tuinen die vier van onze tuinvriendinnen van de Duinoord/Archipelgroep voor ons hadden opengesteld voor deze jaarlijkse happening. Zeer diverse tuinen, met overal een geweldige ontvangst en heerlijke hapjes.

2-daagse busreis naar het Limburgse heuvelland 29 en 20 juni 2022

1e dag, verslag door Marjo.

Na een filevrije en niet door boerenprotesten gehinderde reis kwamen wij aan bij de eerste tuin ‘Tuin aan het Boord’ in het prachtige buitengebied van Nuenen. Deze privètuin is in 36 jaar opgebouwd en in ieder jaargetijde mooi. We begonnen met koffie en lekkers in het onlangs nieuw aangelegde deel van de tuin. De rustige coronatijd heeft de eigenaresse ruimschoots de tijd gegeven om dit gedeelte, de voormalige tennisbaan, te transformeren in een prachtig nieuw gedeelte met overdekte zithoek, een mooie vogelkooi en magnifiek afwisselende beplanting.

Daarna leidde de enthousiaste gastvrouw ons langs de prachtige borders op kleur, de grassentuin, de grote door prachtige bomen omringde vijver etc. Opvallend was de verscheidenheid in vormgeving, ronde vormen en de meer formele tuin met hoekige vormen, de Japanse tuin met prachtige vissen, ornamenten en meditatieruimte, de buxustuin en fruittuin.

Op diverse plaatsen in de tuin staan mooie objecten, beeldjes en sierijzerwerk, gevonden in een oude bouwmaterialenhandel.

Bijzonder vond ik ook de mooi afgewerkte randen van alle borders en perken.

Al met al een hèèl geslaagd bezoek, graag was ik er wat langer blijven toeven.

Vervolgens reden wij naar het Limburgse Maasdorpje Buggenum waar wij ‘Huys en Hof’ bezochten. Wederom werden wij met Brabantse (!!) hartelijkheid ontvangen met koffie en vlaai. ‘Huys en Hof’ is een typische boerentuin met romantische sfeerhoekjes, rozen en borders op kleur. Het accent ligt vooral op decoraties, bloemsierkunst, high teas en bovenal op alles wat te maken heeft met pompoenen. De moestuin en fruittuin zijn groot en vooral de fruittuin biedt een imponerende veelheid aan bessen. Het moge duidelijk zijn dat deze tuin een totaal ander karakter heeft dan de eerste tuin van de dag. De tuin is charmant, pretentieloos maar heeft m.i. een echte tuinliefhebber weinig te bieden.

Tegen het eind van de middag brachten wij een bezoek aan Kwekerij Bastin in Hulsberg. Bastin is een bijzondere kwekerij in de zin dat men hier uitsluitend biologisch en met het oog voor de natuur te werk gaat. Hier wordt een interessant assortiment winterharde mediterrane planten en kruiden, mens-, bij- en vlindervriendelijke planten gekweekt. Op hun uitstekende, goed gedocumenteerde website kan men alle planten bestellen. Ook hun nieuwsbrief is een absolute aanrader.

Na dit bezoek vertrokken wij naar ons hotel in Slenaken voor een heerlijke borrel op het terras en diner.

2e dag, verslag door Margreet.

Een aantal van ons was al vroeg opgestaan om nogmaals van het uitzicht te genieten. Na een heerlijk ontbijt met alles erop en eraan gingen we op weg naar Klimmen, waar zich onze eerste tuin bevond, De Carishof - van oudsher een Limburgse boerderij in carrèvorm uit 1612. Door een poortje kwamen we in de Cour, waar we werden ontvangen door de eigenaar, die op een zeer enthousiaste manier over de historie van de boerderij vertelde en ons verder gidste over het hele terrein. Het was in èèn woord adembenemend. Prachtige lindebomen, rijen rozen met lavendel eronder, lange zichtlijnen, een opgeknapt Bakkershuisje met uitgekiende planten eromheen. Er liep een beekje achter het terrein dat ook verschillende malen het terrein overstroomd had.

Toen de chauffeur zei dat we nog 10 minuten hadden, werd er hevig geprotesteerd. We wilden deze tuin helemaal zien en niet opgejaagd worden. De eigenaar ging verder met zijn inspirerende verhaal en daarna was er koffie en thee en heerlijke zelfgebakken cake. Er werden nog fotoboeken gekocht, jams en honing en daarna gingen we tevreden met de bus naar het volgende adres.

De 2^e tuin die dag, Brookergarden, in de buurt van Venlo, is van het echtpaar Loek en Annemarie Gubbels. Ze hadden allang een oogje op dit bedrijf met behoorlijk wat grond en dachten dit in hun vrije tijd tot een paradijs te maken en er paarden te houden. Hun eerste kind bleek echter allergisch voor paarden en er moest dus een ander plan gemaakt worden. Dat is dit echtpaar gelukt, en hoe! Annemarie ging met de tuin aan de slag, maakte met behulp van een vriendin en een tuinclub een ontwerp. Het is een prachtig geheel geworden. De grote vijver met vissen en grote bomen erom heen, een kleine vijver die de indruk wekt dat je aan een strandje zit, en dan de prachtige borders rondom het huis.

Na wederom koffie en vlaai vertrokken we naar de 3^e tuin in de buurt van Veghel: Rosannies hof. We kregen van Kupers Tuinreizen een beschrijving van de zes tuinen die we zouden gaan bezoeken, maar als je het zelf gaat zien is het toch vaak weer anders. Zo ook deze tuin. De eigenaar, Rosannie dus, hield een enthousiast verhaal hoe ze alles had gedaan en hoe leuk ze dat allemaal vond. En vervolgens deed ze ook de rondleiding. Daarna konden we ons eigen gang gaan en alle mooie planten die er stonden bekijken. Als wij een naam niet kenden riepen we “Marieke”, die bijna alle plantennamen kent. De tuin bestaat uit drie delen, ik heb ze niet goed kunnen onderscheiden. Veel, zeer mooie planten maar de algemene indruk was dat het niet tot èèn geheel was gemaakt. 

Toen de bus in en op weg naar Den Haag. Pas na Utrecht reden we het slechte weer in. We waren om zeven uur op het Willem Royaardsplein volgens plan. De planten werden uit de bus gehaald, uitgedeeld en wij keerden allemaal tevreden en vermoeid naar huis terug. Het was weer een prachtige en gezellige tuinreis geweest. Met veel dank aan Trudi onze voorzitter met de gave om ons met een praatje of een opmerking tot een geheel te smeden. Zo voelen wij ons ook: tuinvriendinnen.

Dagtrip naar Utrecht  9 juni 2022

Zo maar een “feestje” op een doordeweekse donderdag! Tussen twee excursies in een tripje door de provincie Utrecht dat in 2019 al werd voorbereid en nu, na al de Corona perikelen, eindelijk door kon gaan. “Het verlangen was gerijpt en daarom werd het een zoete ervaring”. Een heerlijke zonnige dag met, zo als altijd, vertrek vanaf het Willem Royaardsplein. Deze keer met eigen vervoer (geen bus meer te krijgen voor 16 deelnemers).

Na een voorspoedige rit was het gastvrije onthaal door de eigenaren van Kwekerij Huiting in Vianen onze beloning. We kregen koffie uit een Royal Albert kopje - zoals mijn moeder ze had – met een overheerlijk gebakje. Nooit heb ik zo’n ruime en brandschone kwekerij/tuincentrum gezien, alsof je in de tuin van een vriendin op bezoek bent, vol gezellige zitjes zowel in de schaduw als in de zon. Een enorm en zeer goed verzorgd assortiment planten, gerangschikt op kleur, op standplaats en op alfabet. Een sectie eenjarige, een deel vaste planten en een hoek klimmers, fruit en kruiden. Ook het personeel, bijna allemaal familie van elkaar, is zeer deskundig en uiterst vriendelijk en behulpzaam. Een echte aanrader dus.

De tuinen die we daarna bezochten hadden twee dingen gemeen: ze waren allebei ruim 30 jaar geleden een braakliggend stuk weiland van bijna 2 hectaren en beide eigenaren leven voor hun tuin, hebben veel liefde voor natuur, planten, bomen en natuurlijk oneindig veel tijd en geduld om te tuinieren. Ongelofelijk wat je kunt realiseren in die 30 jaar op zoveel vierkante meter. En zo heel verschillend van elkaar.

In de eerste tuin werd steeds een stukje beplant, is een vijvertje gegraven, lieten ze een puinheuvel begroeien, werd een trap aangelegd naar een begroeid dak en nog een vijver gegraven. Een speels en heel natuurlijk effect zo’n tuin die plek voor plek ontstaat.

Voor de tweede tuin - rondom een modern huis tussen de weilanden – was er een strak plan van een tuinarchitect. Rechte lijnen, een fruitboomgaard, een wilde grassen- en bloemenweiland, een gigantische vijver met een eiland – door vlonders met de tuin verbonden – een rozenperk, uitgestrekte grasvelden en borders, scherp gesnoeide hagen. Aangelegd aan de hand van een tekening, mooi, vriendelijk en heel weids.

De eerste tuin, in Houten, ligt rondom een traditionele Langhuisboerderij. Vroeger het eind van het dorp, nu ingeklemd tussen het dorp en een nieuwbouwwijk. De “hof” heeft structuur maar geen strakke vormen. Er zijn veel niveauverschillen, twee wilde vijvertjes waarin leuke beestjes leven en waterslakken, met wilde planten erin en rondom. Bij de aanleg van de tuin is gelet op contrasterende bladvormen en bladkleuren. Een aangewaaide boom of plant mag blijven als hij in de omgeving past en wordt dus geen onkruid genoemd. En toch is de tuin niet wild. Er zijn veel heel bijzondere planten en een goed onderhouden moestuin. Vanaf het met vetplanten begroeide garagedak heb je uitzicht op onze lunchplek. Een heerlijk terras onder de bomen naast een vijver waar we verwend worden met allerlei lekkers. Als een “plaatje” in een tijdschrift.

Bij “In Liefde Bloeyende” (naar het gelijknamige boek van Gerrit Kromrij over Poëzie?) in Hagestein, worden we eveneens enthousiast onthaald. De eigenaresse van deze tuin is de zus van een - niet meer actieve - tuinvriendin van ons. Halverwege de tuin, weg van het huis, is de ontvangstruimte, hier drinken we thee met lekkers aan een lange strakke tafel, met uitzicht op de fruitbomen en in de verte het weiland met de wilde bloemen en grassen. We zien een filmpje over het ontstaan van de tuin dat ook te bekijken is op youtube en maken daarna samen met Jelke Jan een wandeling door zijn bijna parkachtige tuin. We kunnen ons maar moeilijk los maken, gelukkig wacht er geen bus op ons.

Een dag met een gouden randje. (Verslag door Trudi)

Jubileumexcursie naar Aalsmeer 17 mei 2022

Verslag door Fenneke

Begin dit jaar stond in het jaarprogramma 2022: 17 mei verrassings-jubileumreis naar Noord Holland. Ik heb het meteen genoteerd. Voor een dagje uit moet een en ander geregeld worden, dus een oppas voor de hond gezocht en bedacht: wat doe ik aan..en vooral wat voor schoenen. Dinsdag 17 mei was het zover. Iedereen was ruim op tijd, de bus was wat verlaat en het regende maar de stemming was meteen optimaal! Met Trudi voorop, getooid met vrolijke groene tuinhoed, vertrokken we naar Aalsmeer, de eerste bestemming! Daar aangekomen stopte het snel met regenen, de zon kwam door en het feest kon beginnen!

In het restaurant van het Tuinbouwmuseum stond koffie, thee en zoetigheid klaar en Trudi stond in haar welkomswoord stil bij de afwezigheid van onze absent friend Joke, die juist op een dag als deze zo gemist wordt.

Verdeeld over twee groepen met Anja Fluitekruid en Petra Pinksterbloem als leidsters kregen wij een rondleiding door het Tuinbouwmuseum, de historische tuin en was er een boottocht tussen de eilanden door van de Westeinderplassen.

In het Tuinbouwmuseum kregen wij informatie over het oude Aalsmeer en hoe de bloemen- en fruitbomenteelt daar in de 17e eeuw begon. Ook hoorden we over het ontstaan van de Westeinderplassen waar turf werd gestoken en hoe de plassen toen ontstonden. Inmiddels is er veel veranderd. Geen of nauwelijks bloemencultuur, alleen de specifieke intensieve seringenteelt en de teelt van aardbeien. We maakten een wandeling door de kassen en zagen hoe er gewerkt werd in de tuin. Alles door vrijwilligers. Die vertelden uitgebreid hoe het ging en hoe het nu gaat in Aalsmeer en beantwoordden de nodige vragen. De trots van Aalsmeer is nu de veiling die de grootste van de wereld is.

De boottocht was meer dan heerlijk. In een fluisterboot, in de zon, en zonder een zuchtje wind kregen we ook nu weer veel informatie. Onder andere zagen we hoe op verschillende eilandjes de seringenstruiken stonden die later, na vervoer per schuit naar de kas (iedere 2 jaar) worden gebracht om “voorgetrokken” te worden. De bloemtakken zijn voor de export en de struiken gaan daarna weer terug naar buiten. Een zware klus!

Een gezonde lunch met tomatensoep en lekkere broodjes stond bij terugkomst in het Museum op ons te wachten. Het was een heerlijke ochtend! Het middagprogramma bestond uit een bezoek aan het Bloemenmuseum en Kwekerij Morning Glory! Een lang gekoesterde wens van mij.

Het Bloemenmuseum was gevestigd in een kelder die ooit dienst had gedaan als waterbassin van de Watertoren, een iconisch gebouw, en diende als extra capaciteit voor de toren. Buiten het museum en ook binnen werden we overladen met bloemkunst in de vorm van mozaiekwerk, schilderijen en papieren bloemen. Vanaf het dak van het Museum had je een mooi uitzicht over de Westeinderplassen.

Na dit bezoek bracht de bus ons naar Kwekerij Morning Glory. Een kwekerij met veel eenjarige en vaste planten waaronder een grote collectie salvia's. Op zoek naar salvia Embers Wish werd hier een wens van mij vervuld!! Ik heb nu een pracht exemplaar. Iedereen leefde zich uit en met de bus volgeladen met planten en tevreden dames gingen we rond 5 uur terug naar huis! Ik denk dat we allemaal genoten hebben van het leuke, interessante en afwisselende programma, zo goed voorbereid door Petra, Anja en Marieke. Dank aan het bestuur voor de lunch en dank iedereen voor de gezelligheid en het samen genieten van het planten- en bloemenplezier op deze 50 jarige jubileumdag van onze Tuinclub!

Wandeling door het Hyacintenbos op landgoed Ockenburgh vrijdag 22 april 2022

4-daagse tuinreis Normandië   2 t/m 5 juli 2021

Op de eerste dag van de Normandiëreis van onze tuinclub bezoeken we de Jardins de Maizicourt, gelegen in het gelijknamige dorpje in Picardië. De bus stopt op de Place de l'Eglise en via het volledig beplante kerkhof wandelen wij bewonderend door een smalle steeg, links en rechts omzoomd door rozen en rode valeriaan naar de weg en ingang van het kasteel. Het bijzondere is dat je alvorens in het park te komen er al een voorproefje van krijgt: langs de route d'Amiens is links en rechts van de openbare weg al een prachtige beplanting van rozen, hydrangea's, valeriaan....

Wij komen in het park van dit achttiende eeuwse kasteel. Het is dertig jaar geleden in vervallen staat aangekocht door de huidige eigenaren, die tuin en kasteel hebben gerestaureerd, de menselijke maat hebben behouden en de beplanting hebben aangepast aan wat er nog was aan bomen, paden... Niet saai, creatieve esthetische herhalingen, zachte kleuren en achter het kasteel, langs de bospaden de witte pluimspirea, alsof de schilder met de witte kwast zachte vegen heeft aangebracht. Japanse invloeden, o.a. een pad met links en rechts kersenbomen. Moet prachtig zijn in het voorjaar.

Wij ontmoeten de châtelaine, indrukwekkend in haar kleinheid, eenvoud, tuinschaar in de hand, tuinschoenen, linnen schortje over de spijkerbroek en gedecideerd in haar antwoorden: want.... ja het gehele ontwerp van het park is van haar hand, het tuinieren doet zij zelf met behulp van geregeld drie tuinmannen en een enkele vrijwilliger. Haar man is haar Mecenas. Haar achtergrond is een opleiding aan de Fotoacademie te Parijs.

De tuin is op zijn mooist in de winter omdat de belijning zo mooi zichtbaar is. Dan is het park gesloten, maar je kan een afspraak maken... (Verslag door Maria)

Aan het einde van de middag komen we aan in ons hotel, niet ver van het historische centrum.

Zaterdag staat als eerste een bezoek aan Rouen op het programma. Frits, onze bekwame chauffeur, staat na het ontbijt op ons te wachten en zet ons af in het centrum. Rouen is een prachtige stad met voor elk wat wils: een prachtige kathedraal, die Monet vele malen heeft geschilderd, een museum, antiekwinkeltjes of een rommelmarkt.

Op het middagprogramma staan twee tuinen: de Jardin de Valérianes en de Jardin Plume.

Jardin de Valèrianes

Rond een onopvallend huis ligt het oudste gedeelte van de tuin, aangelegd door de eigenaresse. Verrassend is dat dit gedeelte van de tuin zich niet direct prijs geeft. Door het kronkelende pad te volgen krijg je als bezoeker de mogelijkheid de subtiel aangeplante borders vanuit verschillende gezichtspunten te ervaren. Door het omringende landschap door hagen af te schermen wordt de verscheidenheid aan kleur, vorm en textuur van de beplanting extra benadrukt.

Aan de overkant van de weg ligt het gedeelte van de tuin dat in een later stadium door de eigenaar is aangelegd. In dit gedeelte van de tuin hebben evenwicht, rust en verschillende schakeringen groen de overhand. De inspiratie voor dit tuingedeelte is onmiskenbaar de Japanse tuinstijl. Iedereen is het erover eens dat dit een bijzondere tuin is die terecht in het programma is opgenomen.

Jardin Plume

Daarna door naar de Jardin Plume. Een groter contrast met de vorige tuin is bijna niet denkbaar.  Waar de Jardin de Valérianes besloten en intiem is toont de Jardin Plume een overzichtelijk, wijds en geometrisch ontwerp met verschillende perspectieven. Rond een mooi oud huis liggen meerdere tuinkamers; een zomer, herfst en wintertuin. De zomertuin, direct voor het huis, is in volle bloei en laat een mix van vaste planten met een natuurlijke wilde uitstraling zien.

De oude boomgaard is ingedeeld in de stijl van een formele Franse tuin; vierkante vakken beplant met verschillende grassen waarbij bepaalde combinaties steeds worden herhaald. De overige vakken zijn ingezaaid als een natuurlijk bloemenweide. Een fantasievol geknipte heg voegt een speelse noot toe aan de strak ontworpen tuin. 

Voor de liefhebber is er nog een kwekerij waar planten kunnen worden aangeschaft die in de tuin voorkomen.

In de bus terug naar het hotel wordt gefilosofeerd over de twee tuinen die we vandaag gezien hebben. Welke tuin is mooier is een veel gestelde vraag, een vraag waar we niet uitkomen. (Verslag door Maarten)

Zondag rijden we naar het plaatsje Fresne-Cauverville, waar we onze eerste tuin van deze dag bezoeken, le Clos de Chanchore. De eigenaresse van deze 1,6 ha grote tuin Marie-Catherine Lemoine, in het voorjaar gevallen, verontschuldigt zich voor het achterstallige onderhoud. Rond een vakwerkboerderij, zo kenmerkend voor deze streek, hebben zij en haar echtgenoot een tuin en een arboretum aangelegd. Sinds 2012 zijn ze open voor het publiek. Er is een grote collectie camelia’s, rhododendrons, hydrangeas, hemerocallis en hosta’s. Ook hebben ze 400 verschillende rozen. In het arboretum staan bijzondere bomen. Marie-Catherine geeft een rondleiding en gelukkig is Maria telkens in de buurt om te vertalen. Aan het eind van ons bezoek staat haar man Laurent ons op te wachten met een heerlijk glaasje cider. Als ik nu hun tuin op internet opzoek krijg ik een totaal ander beeld. Het ziet er prachtig uit. Of het nu komt door corona of door het ongeluk van Marie-Catherine, ik weet het niet, maar ik kreeg sterk de indruk dat het hun allemaal teveel wordt.

We rijden verder door een mooi glooiend landschap. De weersvoorspelling was slecht, maar op een enkele bui na blijft het droog en zelfs de zon laat zich zien. We rijden langs Caen en Bayeux naar Louviéres, naar het huis van Maria. De chauffeur rijdt met ons over de boulevard van Omaha Beach, één van de vijf landingszones van de geallieerden.

En dan misschien wel het allerleukste van deze reis: het bezoek aan Maria. Haar echtgenoot Jan Carel, hun dochters Barbara en Geesje en hun oudste kleindochter Geesje staan op ons te wachten. We lopen eerst door de tuin en om het huis heen. Een waar paradijs. Wat een feest om samen met je familie zo’n plek te bezitten. Omdat het buiten toch te koud is gaan we naar binnen waar prachtig gedekte tafels staan voor een uitgebreide lunch. Palestijnse olijfoliesoep, salades en heerlijke vruchtentaarten na. Trudi houdt een hele mooie toespraak en we geven Maria en haar gezin een mand met kleine cadeautjes.

Veel te vlug gaan we de bus weer in. Op weg naar Rouen bezoeken we Château de Canon bij het plaatsje Mézidon-Canon. Het kasteel is al sinds de 15^e eeuw in handen van dezelfde familie. Rond het kasteel ligt een klassiek Franse tuin met symmetrische paden en bloembedden en een grote vijver, waar het huis zich in weerspiegelt. Daaromheen ligt een Engels landschapspark met vijvertjes, beekjes en follies, waaronder een bijzonder mooie rode kiosk.

Maar de “Chartreuses” zijn hier het meest uniek. Het zijn tien ommuurde tuinen, een soort kas zonder dak. Vroeger werden het “Fruitiers” genoemd. Er heerste een perfect klimaat voor het kweken van allerlei fruit. Nu groeien er vaste planten, rozen en eenjarigen. Ze proberen om fruitbomen langs de wanden te laten groeien om zo de tuinen in hun oude glorie te herstellen. Bij het kasteel is een winkel met allemaal leuke hebbedingetjes.

Moe maar tevreden komen we na een toch wel lange rit in ons hotel terug. (Verslag door Gwen)

We verlaten ons comfortabele hotel in Rouen en rijden naar België bij Poperinge, waar we in de tuin van Luc en Frieda hartelijk worden ontvangen. De zon schijnt weer, na vele buien, op deze romantische kleurrijke tuin van 50 are groot die werd aangelegd in 2010. Tussen huis en tuinhuis zijn kleurrijke borders met vaste planten zoals helenium, hydrangea, aster, echinacea, hosta, kardoen, dahlia en cosmos. Langs de wandelpaden zijn klimrozen en clematissen met heesters en bomen er voor. Er bloeit asclepias incarnata, de heerlijk geurende zijdeplant waarop vele bijen. Op het gras staat een oud wagentje van de grootvader van Frieda, gevuld met aarde en al haar lievelings salvia’s in prachtige kleuren vrolijk te bloeien. Achter bij het tuinhuis zijn vele zitjes met tafels om even uit te rusten en van Frieda’s zelfgemaakte aardbeien mousse te genieten. Er is koffie en thee met lekkere koekjes. Achter het tuinhuis, een grote visvijver met houten vlonderterras vergezeld door grote groepen grassen. Aansluitend een moestuin met kleinfruit en boomgaard met fruitbomen. Dit alles omringd door knotwilgen, meidoorn, liguster en haagbeuk waarin vogels een goed onderkomen hebben.
Al te snel afscheid genomen rijden we verder naar Schoten, bij Antwerpen. Een hele andere sfeer in een bosrijk voorstadje met prachtige huizen. De Pokertuin, op 24 are, is al 20 jaar de passie van de eigenaren die vooral door het kweken van hosta’s en zeldzame schaduwminnende planten, een ware snoepjeswinkel voor vaste planten liefhebbers hebben gecreëerd. Vera en Dick Ampe delen onze groep in twee en leiden ons rond, met Vera naar de tuin met de borders en met Dick naar zijn collectie van 450 hosta’s in potten! De rondleiding is absoluut noodzaak als je niet de zeldzame schoonheden en bladcombinatie’s wilt missen. Varens, grassen met hier en daar een wijnrood kleuraccent van lelie’s en hemerocallis. Mooie kornoeljes en bijzondere klimmers met flinke bomen omringen deze tuin. Een droomtuin die we allemaal wel zouden wensen rond ons huis, al weten we maar al te goed dat zo’n juweel alleen met ongelofelijk veel werk en plantenliefde tot stand gebracht kan worden.
Uitgezwaaid en voldaan vertrekken we richting Nederland. Net over de grens stoppen we nog voor een maaltje en eenmaal weer aan boord dankt Joke voorzitter Trudi voor de organisatie en het vele werk gedaan om deze reis perfect te laten verlopen en zingt haar vrolijk toe met een passend lied uit My Fair Lady. Ook ontvangt Trudi een tas met Franse lekkernijen, uitgekozen door Frauke met wijze raad van Maarten.

Om kwart over acht komen we thuis in Den Haag waar we voor nu afscheid van elkaar nemen na deze bijzonder geslaagde, inspirerende tuinreis. (Verslag door Marieke)

Picknick juni 2021

Genoten hebben we van deze zonovergoten en gezellige picknick. Van het weerzien, van het meegenomen lekkers: zelfgebakken cake, meloen, chocola, en natuurlijk van de prachtige tuin van Thea.

Running tuinen augustus 2020

Onder een zinderende zon bezochten we de tuinen die onze tuinvriendinnen in het Statenkwartier voor ons hadden open gesteld. We sloten af met een drankje en een hapje en een verkoelend buitje.

Demonstratie krans en festoen tijdens plantenruil - 28 september 2019

Een verslag door Trudi Verwoerd.

Het is niet gebruikelijk om iets te schrijven over de plantenruil. Maar deze keer maak ik daar een uitzondering op. Het was een inspirerende bijeenkomst. Een heel warm (overdekt) welkom in de tuin van Anne op deze koude en natte ochtend. Samen met Marianne gaf ze een demonstratie kransen en festoens maken. En oh, het leek zo simpel. Je kunt er alles voor gebruiken: takjes snoeisel, uitgebloeide bloemen, lange slierten van een passiebloem, zaden, afgeknipte takken van lavendel enz. Simpel een krans vormen en dan versieren. 

Dus ik dacht dat doe ik even en toen de buien voorbij waren haalde ik een tas vol snoeisel uit mijn tuin en uit het bos. 

Aanvankelijk vormde de krans zich geweldig. Maar omdat ik, onder ons gezegd, nogal van grote stappen snel thuis ben, werd bij het vullen de krans veel te zwaar. En ze hadden nog zo gezegd: kleine takjes maken. 

Liggend op de tuintafel is het resultaat nog best leuk. Maar bij het ophangen van de krans aan de deur, want daar hoort hij toch, bleek hij eivormig. Dat komt ervan als je snel klaar wilt zijn. 

De festoen die Anne maakte waar wij bij waren, werd prachtig. Hierbij een foto. Ook van mijn poging, want ik schaam me niet, ik heb het geprobeerd en ik blijf het ook proberen. Hou ons op de hoogte wanneer je ook iets gemaakt hebt en deel het met ons.